Oddech Twórcy.

- Zamknięty w formie moment tworzenia.

- Najzwyklejszy oddech... i co w nim takiego?

- Ten oddech nadał kształt.

  Przedstawił się jako symbol ważności wszelkiego ruchu w Tobie. 
  Piękno i moc twórczą jaką reprezentujesz.

  Prosta myśl Hutnika przyniosła zrozumienie procesu łatwości i ważności zarazem. 

  Aktu tworzenia własnej narracji.

  Oddychaj i pielęgnuj żywość w sobie!

  Każdy moment to dar.

Szklana kula wypełniona, w bosym szepcie przechadzającą się po jej ściankach myślą.

Prostą, krótką, niczym nieskomplikowaną, zwartą i nadal żywą.

- Oczywista oczywistość... słyszę Hutnika.

   Nabierasz powietrza w płuca, dmuchasz i masz!

Tak tak :)