Wesoła zagwozdka

Kiedy męczy Ciebie "Susza",
"Nieurodzaj" daje się we znaki też.
Nie wiesz przecież co z tym zrobić,
Jako problem w głowie pokazuje się.
To nie problem, ani sprawa do Twojego załatwienia,
To "Zagwozdka do ZROZUMIENIA" ugina kolana swe!
Tak to jest.
...i  nagle zielone światło zapala się.
Możesz przejść ;))




Zauważ i zrozum dlaczego. ZMIEŃ!!!! 🍀

Niewygodnie?

- Rozluźnij myśli i wyciągnij przynajmniej jedną wspierającą... z każdej niewygodnej sytuacji.

  To jest powód dlaczego jesteś tam, a nie gdzieś indziej.

  Co też nie znaczy, ze trzeba w tym tkwić w nieskończoność. ;)

Szperaj, kop, szukaj, znajduj, dziękuj... zmieniaj. 

Bosa Ziemia

Gołymi stopami taniec na wodzie...hmmm

Czyżby coś znowu było dziś w "modzie"?

Czy może tylko Twojej człowieczej, pospolitej wygodzie?

Natury człowieka, przyrody pukanie!

Zaproszenie do śladów ludzką prawdą malowanie...

Czy wpuścisz do siebie z oczkiem puszczanym?

Uśmiechem, jak u szczeniaka,

kiedy do zabaw skory i ogonem macha?

Przyjmij... bez słowa,

I stóp swych dłużej w "butach" nie chowaj.

Pozwól jej poczuć Twe kroki prawdziwe,

i sama zakosztuj, co z miłością oddaje życzliwie.

"Gołe stopy" odciskają tożsame ślady. 

"Gołe stopy" są ubrane w czystą prawdę o mnie.

...Moje prawdziwe Ja.

Mrowisko

- Co widzisz, kiedy patrzysz na mrowisko?

- hmm... działanie, wspólny wysiłek, przynależność, uzupełnianie się.. Siłę grupy. Współpracę!

- Taaaaak... i co przez to?

- ... Sukces! 

- Działają uzupełniając się. Przez to każda jednostka społeczności jest jednakowo ważna. 

Mądrością, która płynie poprzez naszą współpracę, tworzymy własną samodzielność. 

:)

Współpracować jest mądrością

Uzupełniać- wspaniałością.

Gotowość i "prezent"

- Dobrze, dobrze, ale jak długo mam jeszcze czekać?
- Hmm... z doświadczenia wiem, że odpowiedni moment wypływa nie tyle z czasu co z gotowości aby to coś otrzymać.
... i nie ma w tym nic złego, aby w życiu chcieć czegoś bardzo mocno. Każde pragnienie prowadzi dalej, więcej i bardziej. Poszerza i napełnia.

- Życie, albo gnicie... wystrzeliło z bąbelkiem małe bagienko :))

Esy floresy

- Zobacz Mamusiu!
  Wystarczyło wziąć kredkę w dłoń.
  Zwykłe linie, a jakby zaczarowane.
  Obrazek gotowy!
  Takie to proste! :)

Baw się tworzeniem!

"Odpoczynek"

- Odpoczynek jest wtedy kiedy ufasz. Pojawia się gdy schodzi napięcie i wszystko zaczyna grać.

  Ciągłe pytania znikają... pojawia się luz.

- Skoro ufam, to wszystko jest ok? Prawda?!

- Kiedy ufasz... nie potrzebujesz mojego potwierdzenia.

  Możesz odpoczywać, lub myśleć że odpoczywasz.

  Rozłóż sobie na trawie kocyk z napisem "spokojność"

  ...a  pod głowę wsuń poduszkę z napisem "cisza" :)

  Pokochaj odpoczynek!

Ślady na wodzie

- Mamo, zobacz... dotykam palcem wody, robią się kręgi i docierają, aż do drugiego brzegu.

  Siedzimy na jednym, a mój dotyk dociera na drugi... hmm

- Tak, takie synku są właśnie nasze ślady.

- Chciałbym być teraz na środku tego jeziora i dotykać palcem wody. Robiłbym taaaaakie wielkie kółka, że Ho Ho!

- Przecież tak też możesz... umiesz pływać, ale jest i łódź, i kajak, dmuchane koło i jeszcze wiele innych.

  Zobacz ile możliwości...

-  Kocham Cię mamo ;)

Rób piękne ślady ze swoich marzeń!

Makijażysta Życia

Szminkowany spryciarz jawny.

Ozdabia twarze, doszywa kołnierze.
"Misterni" koronki... Szuka koloru i szuka formy.
Z całej palety wszelakich pragnień, wyciąga świadomie... wzbogaca
Mój makijażysta to szperacz, łowca, eksplorator, eksperymentator i tropiciel.
Kostiumo- scenograf i twórca scenariusza jednocześnie.
Mistrzowska robota, kunszt i gustowność.
...Przelatująca gdzieś nad głową plama koloru, złapana, dodana.
Oto zaistniała doskonałość w nieładzie twórczym.
Dekorowane kroki. Usiane sceny. Odgrywające się wejścia i wyjścia.
Wybory z osobliwością makijażysty w teamie i wspomnieniem "bez".
Rozstania i nowe.
Las i pustynia. Fala i bezruch. Rzeka i jej puste koryto.
Mieć, nie mieć i każde pomiędzy jednocześnie...
Wyciągam rękę, wybieram, ozdabiam, dodaję, odkładam, odcinam, przerabiam...

... teraz Zabawa

Prawda w kropce.

Zaglądnęłam wśród traw. Na łące biedronka zaprasza na słowo.

W takim razie pytam piękną Panią, jak to jest...

- Ile kropek ma biedronka i jaka jest prawda?

- Otóż, różnie to z tymi kropkami bywa i z prawdą jest podobnie.

  W każdym życiu nakładam swój prawdziwy, na miarę wykropkowany kostium. 

  Do zobaczenia niektórych kropek muszę dorosnąć.
  Niektóre widzę dopiero jak przemyje mnie wiosenny deszcz.

  Wszystkie moje kropki zawsze są na mnie i taka jest prawda.

 Szukaj i licz swoje kropki!

Oddech Twórcy.

- Zamknięty w formie moment tworzenia.

- Najzwyklejszy oddech... i co w nim takiego?

- Ten oddech nadał kształt.

  Przedstawił się jako symbol ważności wszelkiego ruchu w Tobie. 
  Piękno i moc twórczą jaką reprezentujesz.

  Prosta myśl Hutnika przyniosła zrozumienie procesu łatwości i ważności zarazem. 

  Aktu tworzenia własnej narracji.

  Oddychaj i pielęgnuj żywość w sobie!

  Każdy moment to dar.

Szklana kula wypełniona, w bosym szepcie przechadzającą się po jej ściankach myślą.

Prostą, krótką, niczym nieskomplikowaną, zwartą i nadal żywą.

- Oczywista oczywistość... słyszę Hutnika.

   Nabierasz powietrza w płuca, dmuchasz i masz!

Tak tak :)

Sklep z decyzją.

- Poproszę To, Tamto... O! i jeszcze To, i To też.
- yyyy... To znaczy?!
- Nooo... poproszę życie na wynos.
- Trzeba było od razu mówić. Zapakować?
- Nie, dziękuję. Zjem po drodze.

Zawód: Człowiek
Miejsce pracy: Ziemia
Adres do korespondencji: Wszechświat ;)

Gospodarz Życia.

Dziś prowadzi mnie wśród Swych korytarzy... Spokój, wilgotność, cichość, tajemniczość.
W oddali słychać przemykającą przez szczeliny wodę. Kap, kap...
Liczne zakamarki wewnętrznego organizmu. Zupełnie jak układ żylny w ciele ludzkim.
Niekończące się tunele... i delikatne drgania...

- Mamo! Czy Ty w ogóle wiesz, że ja mogę żyć w tym życiu cały taki jaki jestem, tylko "tu"...?
  Moje ciało i każda jego część jest jakby jedną komórką tworzącą całość mojego domu...
  Moje serce to jedno uderzenie naszego wspólnego "bicia"...
  ...Uwielbiam tu być. Ziemia to ja.

Wszyscy jesteśmy gośćmi wspaniałego gospodarza, bijącego jednym wspólnym z nami sercem.
Kucnij i dotknij dłońmi obok swych bosych stóp... Gospodarza Życia, u którego jesteś zaproszonym gościem.
Przywitaj się z uśmiechem i podziękuj za to, że możesz tu być!

Sprytny sposób.

- A chcesz wiedzieć jak wiedzieć?
  Tupnij nogą i złap co pierwsze podskoczy. Złap to!
- Oho! Działa! Mam! Hasło myśl na dziś "Maluj"
  Dzięki ;)

Zatrzymana chwila.

Lekcja duszy:
- Niebo z gracją.
- Piękne, błękitne, ale chmurzaste...
- Nie, bo z gracją.
- To prawda, Takie niebo
... a chmura uśmiechnięta przesunęła się dalej.

                                          Doskonały moment

Performer w ogrodzie

- Co mówi Ziemia?
- Zbieraj owoce!

  Zbieraj owoce swych myśli dojrzałych. Mieszaj, doprawiaj, wzbogacaj.
  Poszukuj formy. 

  Zrób z nich produkty dla Ciebie gustowne.

  Zbieraj Owoce i dziękuj za dary.

Harmony Discover

Ślady.

Idzie noga obok nogi,
Nic nie bojąc się swej drogi.
Droga trawą podszywana.
Od wieczora i od rana,
Bosych śladów cały rząd.
Krawężniki poszły w kąt!
Droga stała się całością.
Bez wytycznych i z radością,
Idą nogi,
Robią ślady.
Na swej Ziemi dla zabawy.
Na tej Ziemi...jak okłady.
Te okłady to radości.
Mojej Ziemi.
Mej Miłości.


-Jesteś tu po to aby mnie kochać...
-Jestem.
-Kocham
                        Twoja Ziemia

Kokon.

Co dziś mówi mi Ziemia?
Mokry od porannej rosy, połyskujący srebrzysto złotym blaskiem... misternie utkany kokon.
...Cisza. Wydarzające się procesy dalekie od ludzkiego oka, sprawnie przesuwają się po linii czasu.
Ukryte, subtelne... zwektorowane na sukces.
- Kiedy będzie "już"?
- A widziałeś może kiedyś lecącego motyla z jednym tylko skrzydłem?

Cierpliwość Rzemieślnika

Dom.

Pan Pająk siedzący na gałązce drzewa osikowego.
Gałązce ni to cienkiej, ni grubej. Odwraca głowę w stronę obserwatora i mówi:
- Wiesz... Filozofii w tym nie ma żadnej. Takie rzeczy się wie! Naturalną naturą jest to, że jak mówisz "Tak", to litery i dźwięki same do Ciebie przychodzą i konstrukcja słowa jest gotowa.
Odwrócił głowę z powrotem, znalazł odpowiednie miejsce i zrobił swoje.
- Na jak długo? Wyrwała się pytająca myśl...
- A kto pyta? Ten kto żyje? Czy ten kto tylko "chce" żyć?

Buduj!

Szczęście nie na niby.

-Dziśj jestem Hobbitem mamo!
- Jak to synku?
- Po prostu uwielbiam chodzić na boso.
- Wiesz... gdybym była Matką Ziemią i miała wybierać, czy  ktoś chodzi po mojej głowie w butach, czy chodzi na boso....Wybrałabym Twoje bose nóżki.